Choroby wieku starczego

Organizm człowieka nieustannie podlega przemianom. Niestety – część z nich oddziałuje niekorzystnie na jakość naszego życia, a także może je dramatycznie skracać. Z upływem lat mogą się pojawiać niedomagania w funkcjonowaniu poszczególnych narządów i układów organizmu. Są to tak zwane choroby starcze (bardziej elegancko rzecz ujmując – choroby wieku podeszłego). Wpływ na ich wystąpienie mają nie tylko wiek, ale też czynniki genetyczne, niezdrowy tryb życia…Jakie są najczęstsze choroby wieku podeszłego? Ze względu na układ, którego dotyczą możemy
wyróżnić m.in:
w ramach układu sercowo – naczyniowego:

• miażdżycę (występującą głównie u mężczyzn, osób otyłych oraz o podwyższonym stężeniu cholesterolu we krwi, a także palących papierosy, miażdżyca może powodować inne schorzenia, takie jak zawał serca, udar mózgu oraz niedokrwienia innych narządów,
• chorobę niedokrwienną mięśnia sercowego (inaczej chorobę wieńcową – będącą jednym z powikłań miażdżycowych,
• zawał serca (któremu w starszym wieku częściej towarzyszą powikłania oraz liczne schorzenia, częściej również kończy się on zgonem),
• w ramach układu nerwowego:
• demencję – chorobę polegającą na pogłębiającym się otępieniu, osłabieniu wydolności umysłowej, któremu towarzyszy zanik komórek mózgowych (wyróżnia się różne rodzaje demencji, na przykład otępienie przedstarcze, otępienie miażdżycowe – z wybiórczą amnezją),
• chorobę Alzheimera – postępujące i wyniszczające schorzenie otępienne, trwające zwykle od 7 – 8 lat, prowadzące do całkowitej utraty zdolności poznawczych człowieka, a także wydolności w wykonywaniu codziennych czynności, pacjent w tej chorobie wymaga stałej opieki,
• chorobę Parkinsona – neurologiczą , postępującą chorobę dotykającą osób po 60 roku życia, występującą rzadziej niż choroba Alzheimera, w schorzeniu tym występują zmiany degeneracyjne w mózgu prowadzące do : wzmożonego napięcia mięśni, drżenia spoczynkowego, spowolnienia ruchów i stopniowego niedołężnienia, zaburzeń w odruchach podstawowych,
• udar mózgu ( apopleksję) – nagłą chorobę, polegająca na wytworzeniu się martwicy w mózgu na skutek zatoru lub częściej zatkania tętnicy przez skrzep. Udar może być śmiertelny, w lżejszych przypadkach – dochodzi do porażenia jednej strony ciała, utraty mowy czy jej utrudnienia,
• w ramach układu ruchu:
• osteoporozę – czyli zrzeszotnienie kości prowadzące do ich wzmożonej łamliwości, nawet przy niewielkim urazie. Choroba ta częściej dotyka kobiet, jednak w wieku starczym statystyki zachorowań są podobne dla obu płci,
• chorobę Pageta – w której kości przebudowują się w sposób nadmierny i nieprawidłowy (najczęściej w okolicach ud, piszczeli oraz czaszki).
• reumatoidalne zapalenie stawów,
• chorobę zwyrodnieniową stawów i kręgosłupa,

Dla wieku starczego charakterystyczne są również schorzenia wzroku oraz słuchu. Do tych pierwszych zaliczamy m.in. jaskrę, zaćmę oraz zwyrodnienie plamki żółtej. Natomiast wśród chorób słuchu przeważa głuchota starcza. W podeszłym wieku zwiększa się również ryzyko zmian nowotworowych. Osoby starsze są szczególnie narażone na: raka piersi , raka sutka(u kobiet po menopauzie), raka prostaty (zwłaszcza po 60 roku zycia), raka odbytu, raka jelita grubego (uznawanego nawet za część „zespołu starości”). Jedynym sposobem na uniknięcie powyższych dolegliwości jest prowadzenie profilaktyki przez całe życie. Powinna ona polegać nie tylko na prawidłowej, bogatej w mikroelementy diecie, ale
również na regularnym podejmowaniu aktywności fizycznej oraz (koniecznie) umysłowej. Nie można również zapominać o przeprowadzaniu badań kontrolnych, z biegiem lat – zwiększając ich częstotliwość.