Przewlekła białaczka limfocytowa. Jakie daje objawy?

Przewlekła białaczka limfocytowa to jeden z najczęściej występujących rodzajów białaczki u dorosłych. Jej objawy są jednak często bagatelizowane.

Szacuje się, że przewlekła białaczka limfocytowa stanowi od 25 do 30 procent wszystkich zachorowań na nowotwór krwi. To sprawia, że jest obecnie jednym z najczęściej występujących nowotworów krwi.

Jak powstaje przewlekła białaczka limfocytowa?

Przewlekła białaczka limfocytowa powstaje wskutek kumulacji niewłaściwych komórek, a dokładniej białych krwinek nazywanych również limfocytami. Wskutek tego zajmowane są m.in. węzły chłonne, szpik kostny czy śledziona.

W przypadku łagodnego przebiegu choroby, czas przeżycia pacjenta wynosi około 10-20 lat. Jednak, gdy białaczka przybierze agresywny charakter – na początku lub w pewnym etapie jej rozwoju – wówczas jest on krótszy.

Leczenie przewlekłej białaczki limfocytowej ma więc na celu spowolnienie jej postępu, ale również ochronę przed zakażeniami i powikłaniami, które mogą z nich wyniknąć.

Przewlekła białaczka limfocytowa – objawy

Niestety, przebieg przewlekłej białaczki limfocytowej może być bardzo zróżnicowany i mało charakterystyczny, a objawy mogą nie pojawić się w ciągu nawet kilku lat. Mimo to do najczęstszych objawów zalicza się m.in. niebolesne powiększenie węzłów chłonnych, nocną potliwość, znaczną utratę masy ciała, spadek liczby czerwonych krwinek i płytek krwi, widoczne np. w badaniu morfologii krwi, czy obniżenie odporności. Więcej informacji o objawach białaczki znajdziesz na stronie https://www.dkms.pl/pl/bialaczka.

Jak się leczy białaczki przewlekłe?

Podczas gdy w przypadku przewlekłej białaczki szpikowej stosuje się m.in. specjalne zestawy leków i tzw. terapie celowane mające na celu zniwelowanie efektu mutacji wywołującej chorobę i coraz rzadziej wprowadza się klasyczną chemioterapię, w przypadku przewlekłej białaczki limfocytowej głównym celem jest zazwyczaj przedłużenie życia pacjenta.

Z uwagi jednak na to, że choroba diagnozowana jest często u osób starczych, w wielu przypadkach zakłada się jedynie zatrzymanie jej postępowania a nie całkowite wyleczenie.

W przypadku tego rodzaju białaczki również stosuje się terapię celowaną, ale często towarzyszy temu chemioterapia. W niektórych przypadkach konieczne może okazać się również dokonanie przeszczepu szpiku. By jednak można było zastosować tę metodę niezbędne jest znalezienie odpowiedniego dawcy, czyli osoby będącej tzw. genetycznym bliźniakiem osoby chorej. Niestety, szansa na jego znalezienie nie jest duża. Szacuje się, że prawdopodobieństwo zgodności tkankowej w przypadku tak bliskich osób jak rodzeństwo wynosi zaledwie ok. 25 procent.